31. haftamızda daha da bol hareketli, Zeyno'nun tabiriyle "depiklemeli" hâllerdeyiz. Bu durumdan "ay!.. uyy!" dediğim için şikayetçi gibi görünsem de çok memnunum çünkü o ne kadar hareketliyse o kadar sağlıklı ve gelişimi normalmiş. Gece uyuyamama durumum had safhada. Ama ona da katlanıyor insan. Yavaş yavaş hazırlıklara başladık. Bebek arabası ve ana kucağını Chicco'nun For Me serisinden aldık nihayet.
Hafta sonu da mobilyalarını aldık minişimizin. Siteler'e gittik ve aldık hemen. Hiç başka bir yere bakmadan çok kararlı bir şekilde aldık valla. Masif mobilyalarımız 27 Martta gelecek inşallah ve ben de zevkle onları silip minişin pitirciklerini yerleştireceğim. :)
Kendim için gerekli olanları da çantaya yerleştiriyorum. Bu arada Annelik ve Bebek Bakımı adlı kitapta, dergilerde ve internette yazmıyordu ama hastane ortamında yelpazenin çok işe yarayacağını da öğrendim bir arkadaştan. Bu iyi oldu çünkü bana hastane sıcağında bung gelebilir. Ama aslında olsun ona da katlanılır.
2 yorum:
ay bebiiş. hiç inanamıyorum sen doğurucan demek:) hangi hastane olacak pekim? tatlı telaşlar başladı:) bülü de baba olcak çok komikkkkk.
ya evet ya ben hamileyim içimde bebiş büyütüyorum allahıma bin şükürler olsun! :) hiç hamile olacağımı falan ne biliim düşünmezdim ben de garipsiyorum aslında her ne kadar bebek çok istesem de. garip işte.
güven hastanesinde doktorum, orada olacak inşallah. normal doğum diyorum ama bakalım. eğer normal doğurursam efsane olarak anılırım diyorum. ne dersin? hem tatlı hem de heyecanlı bi bekleyiş var evet .
Yorum Gönder