İşe başlayalı yazmayı da ihmal ettim. 20 Aralıktan beri neler oldu Defneciğimin hayatında, girip de yazmadım, diye çok hayıflanıyorum aslında. Şu kısa zaman diliminde olan biteni de zar zor anımsayabiliyorum, arada kaçırdıklarım da olacak şimdi, pof!
Minnoşum artık emekliyor, komando gibi, hele de emziği görüş alanındaysa hızını kesene aşk olsun! Bilinçli diyor mu bilmiyorum ama acıktığında hep mammaaa, mammaaa diye, uykusu geldiğinde nennii nenniii diye ağlıyor benim mini minnoş kızım! Uuuuyyy! Bababababa diyor, ama henüz babaya seslenerek söylemedi. :) geeee geeee, veee veee diyor! Annniii, diyor, kucağıma atılıp boynuma sarılıyor, hatta bazen boynumu, omzumu, yanağımı kokluyor içine çeke çeke. İyice alıştı, bağlandı kerata bana!
Bakıcıdan söz etmedim ona bile fırsatım olmadı ne yazık ki! Şimdi gündemde şubattan sonra ayrılma durumu olunca çok da söz etmek gelmiyor içimden. Ona dair bir şeyler yazmak istemiyorum. Sadece içimde kalmasın diye iki laf edeyim: Bizden yana ve Defne'den yana sıkıntısı olmadığını söylüyor, sadece fizik tedavinin ardından iyileşme olmadığını dile getirip ayrılabileceğini belirtti. (yaklaşık 8,5 kilo taşıdığı için zorlandığını söylemiş kızı ona; kendisi niye daha önceden bunu düşünmedi enteresan!) Ben de yüzümden duygularımı hemen belli eden biri olduğum için çöktüm tabii, biraz mesafeli konuşmaya başladım, evde raporlu olduğum için (gripten mütevellit) o gün Defne'yi iki kere ben uyuttum ve pıt diye uyudu minnoşum (böyle de rahat, uslu bir bebek!) Neyse sonra ben üzülünce o da üzülmüş, henüz karar vermemiş falan feşmekan! Bir kere aklına düşmüş bir, ikincisi bana söylemişse bitmiştir artık!
Yarın emekli öğretmen bir bayanla tanışıp konuşacağız. Umarım hayırlı olur!
Gerçi başlıkta ne demişim nelerden söz etmişim!
Neyse araya girmişti bu mesele, bu kadar söz etmek yeter.
Aralık ve ocak ayında çoğunlukla video çekimi yapmışım; fotoğraf çok az var. O yüzden koyduklarım kasıma ayına ait olabilir. (Fotoğraf koymama kararımdan caydım sanırım! Öncekiler de güme gitti! :( Blogcu Anne sağolsun!)
Kasım ayından birkaç foto...
Tatlı kızım ve tatlı Çağıl Teyzesi
Minnoş kızım ve tatlı teyzeleri
Japon bebek!
3 yorum:
Bakıcı konusunda kolaylıklar diliyorum,zor iş zorrr...Maşallah kocaman olmuş...Ama sana benziyor sanki,babasını görmedim ama ben sana benzettim,benimkiler hiççç bana benzemiyorlar!!!Resim koymama olayı beni de bir ara üzdü...Çoğu zaman bloğumu kapatma kararı aldım,uzun aralar verdim yazmadım ama blogsuz da yapamadım...Blog yazmak da başka bloglarda gezinmek de süper...
sağolasın! bülent'e de çok benziyor aslında. zaten biz de birbirimize benziyoruz. :)
evet kötü düşünmeyeceğiz blog tutmaya devam edeceğiz. :)
Resim koymayı sevmiyorum ama diğer bebeklerin büyümelerini resimlerle takip etmeye bayılıyorum. Çok mu bencilim acaba? Hayır, çalınır çırpılır korkusundan değil de, resim koymayı sevmiyorum sadece.
Yorum Gönder