Defnecik 7 ayını tamamladı, 8'den gün almaya başladı bile. Artık kendi kendine düşüp yumuş yumuş olmadan oturabiliyor! Kendi kendine uzunca kalıp oyuncaklarıyla oynuyor, keyifli keyifli çığlıklar, gülücükler atıyor, konuşuyor dili döndüğünce. Ne güzel! Her şey zamanla kendiliğinden nasılsa oluveriyor ve biz de bu doğallıkta hayret bile edemeden yeni gelişmeleri seyrediyor ve mutlu oluyoruz. Ne zaman bizi algılayacak, ne zaman gülücük atacak, ne zaman konuşacak, oturacak, yürüyecek, yemek yiyecek derken hepsi oluveriyor işte. Zaman çook çabuk geçip gidiyor. Hem zamanın elimizden su gibi akıp gitmesinden yana veryansın ediyorum hem de günleri, haftaları, ayları kovalıyorum yeniden bahar gelsin, kızım 1 yaşını tamamlasın, ben başvuruda bulunacağım okullardan kabul onayı alayım, falan feşmekan istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder